تنها منجی آدمی

هیچ آدمی زندگی اش آن نیست که دقیقاً می خواهد...برای همین در ذهنش آن چیزی که نیست را بازسازی می کند...این زمینه پیدایش هنر است...در این ناتمامی زندگی، تنها چیزی که منجی آدمی است، عشق است...عشق خیلی تفاوت دارد با علاقه، با اشتیاق، با نیاز، با شور و هیجانات...عشق پدیده بسیار پیچیده ای است که بسیار به ندرت اتفاق می افتد...عشق تنها عامل نجات آدمی است از معضلات حیات و هستی...خوشا روزگاری که عشق به سراغ آدم می آید، چون عشق، آمدنی است، جستنی نیست...

" پنجاه و سه ترانه ی عاشقانه "

" شمس لنگرودی "

*** چند روز دیگه بیشتر نمونده به سالگرد آشناییم با آقای""" ...یادش به خیر چه روز هیجان انگیزی بود...

پیش از طلوعِ شکوفه بود شاید
با یادِ یک بعد از ظهرِ قدیمی
آن قدر ترانه خواندم ،
تا تمامِ کبوترانِ جهان
شاعر شدند...

" سید علی صالحی "

تولد دوباره من...