دریایی از عشق و دیگر هیچ ...

نه عزیزم،
مرد؛ پیراهن چهارخانه و سینه ى ستبر و غرور احمقانه نیست،
مرد؛ ته ریش مرتبُ کفش هاى کالجُ ساعت چندمیلیونى نیست،
خنده هاى دلبرانه و اخم جذابُ صورت استخوانى هم مالِ مردهاى کاغذى توى رمان هاست ...
مرد یعنى؛ "تا آخرش هستم"ش، دقیقا همین معنا را بدهد،
و "آخرش" حتى "مرگ" هم نباشد،
مرد یعنى؛
یکـ دقیقه هم که شده توى یکـ روز شلوغ کارى به تماشاى چشم هایت بنشیند،
گاهى برایت شعر بخواند،
توى گوشِ چپت، یکـ جایى نزدیکـِ قلبت، آرام بگوید؛
"دوستت دارم"
و دوستت دارمش "تا" نداشته باشد،
تا "کِى" یا تا "کجا" ...
مرد؛ بازوى برجسته و قدِ بلند نیست جانِ من،
مرد یعنى؛
آغوشِ امن، قولِ محکم،
دریایى از عشق، و دیگر هیچ ...

" فاطمه صابری نیا "

*** کاشکی یک نفر که من و آقای""" رو نمیشناخت...یهویی پیداش میشد و واسطه ی من و آقای""" میشد...خب ما دو نفر که رومون نمیشه با همدیگه حرف بزنیم کاشکی یک واسطه میومد و حرفهای ما رو به همدیگه میرسوند...خیلی وقته که بینمون یک سکوت عمیقه...البته این سکوت روی رابطه مون تاثیر نذاشته ولی خب بی خبری از همدیگه اصلا خوب نیست...

خدای خوب و مهربونم میشه یکی از اون آدم مهربوناتو بفرستی برای ما و ما دو نفر از این وضعیت در بیایم...

هزار مرتبه خواندم دعا میان قنوت
خدا کند که نباشد کسی دچار کسی ...

" سجاد شیرازیان "